Γενετικά μεταλλαγμένα τρόφιμα για την αντιμετώπιση της τροφικής αλλεργίας: η αντιστροφή του παραδείγματος!

Όλοι μας έχουμα διαβάσει ή ακούσει για τα γενετικώς μεταλλαγμένα ή τροποποιημένα τρόφιμα. Αν και υπάρχει η εντύπωση ότι τα τρόφιμα αυτά είναι λιγότερα υγιεινά, ή ασφαλή, στην πραγματικότητα επίσημοι οργανισμοί όπως ο FDA της Αμερικής, και ο Παγκόσμιος Οργανισμός για την Υγεία υποστηρίζουν ότι τα τρόφιμα αυτά είναι ακίνδυνα και η χρήση τους είναι ασφαλής για όλες τις ηλικίες και όλες τις πληθυσμιακές ομάδες. Επίσης, παρά την εκτεταμένη πλέον χρήση τους δεν έχουν αναφερθεί αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.
Ένας από τους προβληματισμούς που συχνά προκύπτει είναι αν είναι ασφαλή για τους αλλεργικούς ασθενείς. Πράγματι, υπάρχει η πιθανότητα, με τη μεταφορά κάποιων γονιδίων από άλλα είδη να αλλάξει την πρωτεινική σύσταση των γενετικά μεταλλαγμένων τροφίμων καθιστώντας τα μη ασφαλή για αλλεργικούς ασθενείς.
Θα μπορούσε όμως αυτό να λειτουργήσει και αντίστροφα; Θα μπορούσε δηλαδή η γενετική τροποποίηση ενός τροφίμου να αλλάζει την πρωτεινική του σύσταση σε τέτοιο βαθμό που να τo καθιστά ασφαλές για τους αλλεργικούς ασθενείς;
Απ΄ό,τι φαίνεται ναι! Στη μελέτη αυτή που δημοσιέυτηκε στο τελευταίο τεύχος του Allergy ασθενείς με αλλεργία στο μήλο κατάφεραν να καταναλώσουν μήλα που είχαν γενετικά τροποποιηθεί στο γονίδιο που παράγει την υπεύθυνη για τις αλλεργικές αντιδράσεις πρωτείνη!
Διαβάστε αναλυτικά τη μελέτη στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/all.12684/abstract.

Αλλεργία στα σιτηρά και δυσανεξία στη γλουτένη: ποια η διαφορά;

Συχνά οι ασθενείς συγχέουν την αλλεργία στα σιτηρά με τη δυσανεξία στη γλουτένη. Πράγματι και στις δύο περιπτώσεις οι ασθενείς πρέπει να αποφεύγουν αυστηρά τα σιτηρά, για διαφορετικό όμως λόγο. Πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικά νοσήματα. Ας προσπαθούμε να κατανοήσουμε τις διαφορές.

Η αλλεργία στα σιτηρά είναι μια πραγματική τροφική αλλεργία. Πρόκειται δηλαδή για μια άμεσου τύπου αλλεργική αντίδραση που προκαλείται μετά από την κατανάλωση σιτηρών και μεσολαβείται από ειδικές ανοσοσφαιρίνες Ε. Τα συμπτώματα αυτής της αλλεργικής αντίδρασης μπορεί να είναι διαφόρων τύπων: από ηπιότερες αντιδράσεις, όπως κνησμός, κνίδωση και οίδημα μέχρι σοβαρότερες, συμπεριλαμβανομένης της δυσκολίας στην αναπνοή,  και σε ορισμένες περιπτώσεις αναφυλακτικό σοκ.

Αντίθετα η κοιλιοκάκη προκαλείται από τη δυσανεξία στη γλουτένη, μια πρωτεΐνη που υπάρχει στο σιτάρι, το κριθάρι, τη βρώμη και τη σίκαλη. Είναι μια νόσος που επηρεάζει το λεπτό έντερο και προκαλείται από μια ανοσολογική αντίδραση στη γλουτένη. Πρόκειται για κληρονομική πάθηση και επειδή η βλάβη προκαλείται από το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, θεωρείται αυτοάνοσο νόσημα. Ωστόσο, αν και πρόκειται για μια ανοσολογικά μεσολαβούμενη αντίδραση, δεν μεσολαβείται από το αντίσωμα IgE που είναι ο κύριος μεσολαβητής των αλλεργικών αντιδράσεων αλλά από τα αντιγλιανδινικά αντισώματα.

Η κοιλιοκάκη συνήθως διαγιγνώσκεται με αιματολογικές εξετάσεις και στη συνέχεια με βιοψία του βλεννογόνου του δωδεκαδακτύλου. Τα συμπτώματα και οι εκδηλώσεις της κοιλιοκάκης ποικίλουν. Στα βρέφη συχνά παρατηρούνται γαστρεντερικές ενοχλήσεις, διάρροια, συχνές, δύσοσμες κενώσεις και στασιμότητα ή απώλεια βάρους. Στα παιδιά, εκτός από τα παραπάνω, μπορεί επίσης να εκδηλωθεί ναυτία, εμετοί, ανορεξία, αναιμία, δερματίτιδα και στοματικές άφθες. Η διάγνωση στους ενήλικες είναι πάντα πιο δύσκολη. Αρχικά μπορεί να εμφανίζουν απλώς ένα αίσθημα αδιαθεσίας και κόπωσης χωρίς γαστρεντερικές ενοχλήσεις. Στη συνέχεια μπορεί να εμφανίσουν αναιμία, οστεοπενία, δερματίτιδα, νευρικές και ορμονικές διαταραχές.

Σήμερα, η μόνη αποτελεσματική θεραπεία για την κοιλιοκάκη είναι η δια βίου δίαιτα χωρίς γλουτένη. Όσοι είναι αλλεργικοί στο σιτάρι, αντίθετα, είναι συχνά σε θέση να ανεχθούν άλλα σιτηρά. Παρολ΄αυτά περίπου 20% των ασθενών με αλλεργία στα σιτηρά παρουσιάζει αλλεργική αντίδραση και σε άλλα δημητριακά.

Η επιστροφή στο σχολείο για το ασθματικό παιδί.

Η επιστροφή στο σχολείο μετά τις καλοκαιρινές διακοπές μπορεί να γίνει ευκολότερη τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά με άσθμα, με τον κατάλληλο προγραμματισμό.
 Ακολουθήστε λοιπόν αυτά τα απλά βήματα και βοηθήστε το παιδί σας να ξεκινήσει υγειές και ασφαλές τη νέα σχολική χρονιά.
1. Σε περίπτωση που η διάγνωση είναι πρόσφατη φροντίστε να ενημερωθείτε από έγκυρες πηγές για το παιδικό άσθμα.
2. Προγραμματίστε εγκαίρως έναν επανέλεγχο με τον αλλεργιολόγο σας. Είναι απαραίτητο να συζητήσετε με τον ειδικό τη δοσολογία των φαρμάκων αλλά και να ελένξετε τον σωστό τρόπο χορήγησής τους. Ο γιατρός σας θα σας χορηγήσει ένα γραπτό “πλάνο αντιμετώπισης” για την οξεία ασθματική κρίση που θα απευθύνεται στους εκπαιδευτικούς ώστε να μπορούν να την αναγνωρίσουν και να χορηγήσουν τα απαραίτητα φάρμακα με τον σωστό τρόπο. Συζητήστε τη χρησιμότητα να σας συνταγογραφήσει διπλά φάρμακα και συσκευές χορήγησης (spacer) για το σχολείο και το σπίτι.
3. Μιλήστε με τους δασκάλους και τη νοσηλεύτρια του σχολείου αν υπάρχει. Ζητήστε να τους ενημερώσετε για τη σωστή χρήση των φαρμάκων. Φροντίστε να τους ενημερώσετε για τους εκλυτικούς παράγοντες που μπορεί να επιδεινώσουν το άσθμα του παιδιού σας.
4.  Η άσκηση είναι απαραίτητη για όλα τα παιδιά και το άσθμα δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην άθληση. Ζητήστε να μιλήσετε με τον δάσκαλο της φυσικής αγωγής και εξηγείστε του το πλάνο αντιμετώπισης που σας χορήγησε ο αλλεργιολόγος σας.
Το ασθματικό παιδί στο σχολείο:

• Επιτρέπεται να συμμετέχει στις αθλητικές δραστηριότητες όταν το άσθμα του δεν είναι σε έξαρση. Μπορεί να απαιτείται η χρήση εισπνεόμενων βρογχοδιασταλτικών πριν την άσκηση.
• Πρέπει να του επιτρέπεται να φέρει μαζί του τα φάρμακά του και να τα χρησιμοποιεί σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.
• Το παιδί οφείλει να σταματά οποιαδήποτε δραστηριότητα όταν εμφανίζονται τα πρώιμα συμπτώματα και να λαμβάνει αμέσως τα εισπνεόμενα φάρμακα του.
•  Αν σε 10’-15΄δε βελτιωθούν τα συμπτώματα ή επιδεινωθούν, τότε ενημερώνονται οι γονείς και ίσως χρειαστεί η μεταφορά του παιδιού στο νοσοκομείο.
•  Θα πρέπει να υπάρχει πάντα η δυνατότητα επικοινωνίας με τον θεράποντα αλλεργιολόγο (όνομα, τηλέφωνο).
• Το παιδί δεν πρέπει να απουσιάζει από τα μαθήματά του όταν έχει ήπια συμπτώματα.

Το άσθμα είναι ένα χρόνιο νόσημα το οποίο όμως με την συνεργασία σχολείου, οικογένειας και θεράποντα ιατρού μπορεί να ελενχθεί. Μπορούμε και πρέπει να δημιουργήσουμε  ένα ασφαλές και υπεύθυνο περιβάλλον στο σχολείο, απαραίτητο για τη θετική ψυχολογία και αυτοπεποίθηση παιδιών-γονέων-εκπαιδευτικών. Καλή σχολική χρονιά!

Ένα σπίτι χωρίς αλλεργιογόνα! Είναι εφικτό;

Δυστυχώς όχι!
Κανένας χώρος δεν μπορεί να "απολυμανθεί" πλήρως από τα αλλεργιογόνα. Πόσο μάλλον το οικιακό περιβάλλον, τα οποία είναι ιδανικό μέρος π.χ. για τον πολλαπλασιασμό των μικροσκοπικών ακάρεων της οικιακής σκόνης, που τόσα προβλήματα δημιουργεί στους αλλεργικούς ασθενείς!
Στα σπίτια μας μπορεί επίσης να σχηματιστεί μούχλα και τα μικροσκοπικά σπόρια των μυκήτων  μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες αντιδράσεις σε ευαισθητοποιημένα άτομα. Δυστυχώς ακόμα και τα αγαπημένα μας κατοικίδια δεν είναι άμοιρα ευθυνών.
Αν ωστόσο ένα σπίτι χωρίς αλλεργιογόνα είναι δύσκολος στόχος,  η αλήθεια είναι  ότι με μερικούς απλούς κανόνες καθαριότητας και υγιεινής, μπορούμε τουλάχιστον να περιορίσουμε το φορτίο των αλλεργιογόνων.
Διαβάστε τους 10 βασικούς  κανόνες γα ένα σπίτι πιο "φιλικό" για όσους υποφέρουν από χρόνιες αναπνευστικές αλλεργίες στα ακάρεα της σκόνης, την μούχλα ή άλλα αλλεργιογόνα:

1. Ελέγξτε τα συστήματα εξαερισμού και τα φίλτρα των κλιματιστικών.

Είναι πάντα σημαντικό, αλλά ακόμη περισσότερο για εκείνους που υποφέρουν από αλλεργίες στη σκόνη και στο τρίχωμα των κατοικίδιων ζώων.  Κρατήστε τα καθαρά!
Δημιουργήστε ένα υγιές μικροκλίμα

2. Αποφύγετε τις ψηλές θερμοκρασίες. 
 Ιδανικά η θερμοκρασία δωματίου δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τους 21 ° C και η περιεκτικότητα σε υγρασία δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 50%. Δημιουργήστε  ένα υγιές μικροκλίμα που θα βοηθήσει τους αεραγωγούς σας.

3. Αντι-αλλεργικά καλύμματα

¨Οσοι υποφέρουν από αλλεργία στα ακάρεα της οικιακής σκόνης  θα πρέπει να αντικαταστήσουν τα κλινοσκεπάσματά τους με  ειδικά καλύμματα για τα στρώματα και τα μαξιλάρια τους.

4.  "Minimal" επίπλωση

Μειώστε τα έπιπλα, τα διακοσμητικά, τα μεγάλα χαλιά και τις μοκέτες. Προτιμήστε δερμάτινους καναπέδες και πολυθρόνες. Αποφύγετε βαριές κουρτίνες.

5. Ελέγξτε για τυχόν διαρροές νερού

Ελέγχετε περιοδικά τις συσκευές σας (πλυντήρια ρούχων, πλυντήρια πιάτων, θερμοσίφωνες, κ.λπ.), για να τυχόν μικρές διαρροές νερού που δημιουργούν περιοχές υγρασίας στο σπίτι, διότι βοηθούν τον σχηματισμό μούχλας

6. Ελέγξτε την υγρασία στο μπάνιο

Για να αποφύγετε την μούχλα στο μπάνιο πρέπει να αποφύγετε την υπερβολική συγκέντρωση υδρατμων. Χρησιμοποιήστε αφυγραντήρα ή αερίσ

τε καλά μετά το ντουζ. Μία φορά την εβδομάδα, πλύνετε τις γωνίες με εμβάπτιση όλη τη νύχτα σε νερό και γάλα.

7. Χρησιμοποιήστε την ηλεκτρική σκούπα

Όταν καθαρίζετε να χρησιμοποιείτε πάντα ηλεκτρική σκούπα, η οποία δεν διασκορπίζει τη βρωμιά όπως η σκούπα και η σφουγγαρίστρα, και χρησιμοποιείστε για ξεσκόνισμα αντιστατικό σκουπάκι και όχι το κλασικό πανί. Να καθαρίζετε συχνά, να αερίζετε τα δωμάτια και να χρησιμοποιείτε μάσκες αν είστε αλλεργικοί.

8. Το αγαπημένο σας κατοικίδιο πρέπει να μείνει έξω ...

Από το υπνοδωμάτιο και το γραφείο σας.

9. Προσοχή στα φυτά εσωτερικού χώρου και τα ενυδρεία

Το ενυδρείο συνήθως δημιουργεί υγρασία. Τοποθετήστε το σε ένα ανοιχτό χώρο. Αποφύγετε το  στάσιμο νερό στα πιάτα των φυτών.

10. Παπούτσια ή παντόφλες;

Με τις σόλες των παπουτσιών μπορούμε να μεταφέρουμε πολλά  αλλεργιογόνα στο σπίτι. Καλύτερα λοιπόν να τα αφήσετε έξω από το σπίτι!

Αλλεργία στα αντηλιακά!

Η χρήση των αντηλιακών έχει γίνει μέρος της καθημερινής μας περιποίησης. Πριν από μερικά χρόνια τα αντηλιακά χρησιμοποιούνταν μόνο σε περίπτωση μεγάλης έκθεσης στο άμεσο ηλιακό φως , όπως συμβαίνει στην παραλία. Σήμερα, τα αντηλιακά χρησιμοποιούνται καθημερινά, ακόμα και στην πόλη, τόσο τον χειμώνα όσο και το καλοκαίρι. Συχνά μάλιστα τα χρησιμοποιούμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε καθώς τα βρίσκουμε ως συστατικά μέσα στις ενυδατικές κρέμες ημέρας.  
Αν και η χρήση τους είναι απαραίτητη, τα τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια αυξανόμενη συχνότητα των αλλεργικών δερματικών αντιδράσεων. Οι περισσότερες από αυτές τις αλλεργικές αντιδράσεις οφείλονται σε δερματίτιδα εξ επαφής. Η δερματίτιδα εξ επαφής είναι ένα κνησμώδες δερματικό εξάνθημα που συνήθως προκαλείται από την άμεση επαφή με το δέρμα με ένα χημικό συστατικό του αντηλιακού.
Οι ομάδες που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανάπτυξη αλλεργίας σε κάποιο αντηλιακό είναι: γυναίκες, πιθανώς ως αποτέλεσμα της συχνότερης χρήσης καλλυντικών,  ασθενείς με έκζεμα ή ατοπική δερματίτιδα, οι άνθρωποι που έχουν εφαρμόσει τα αντηλιακά σε τραυματισμένο δέρμα και όσοι εργάζονται σε εξωτερικούς χώρους.
Υπάρχουν πολλά ενεργά συστατικά στα αντηλιακά που μπορεί να προκαλέσουν δερματίτιδα εξ επαφής. Ας δούμε μερικά από αυτά που προκαλούν συχνότερα προβλήματα

•  Παρααμινοβενζοϊκό οξύ (ΡΑΒΑ). 'Ηταν ένα από τα πρώτα συστατικά που χρησιμοποιήθηκαν στα αντηλιακά. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται τόσο συχνά, λόγω των πολλών παρενεργειών. Ωστόσο, μια σειρά από χημικές ουσίες που σχετίζονται με το PABA χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα, συμπεριλαμβανομένων του παδιμικού Α και O. Οι ασθενείς με ευαισθητοποίηση στο PABA μπορεί να είναι αλλεργικοί και σε άλλες παρόμοιες χημικές ουσίες, όπως η παραφαινυλενιοδιαμίνης που βρίσκεται σε προϊόντα βαφής μαλλιών.

• Οι βενζοφαινόνες έχουν χρησιμοποιηθεί στα αντηλιακά για 50 χρόνια και αποτελούν μια από τις πιο κοινές αιτίες δερματίτιδας εξ επαφής από αντιηλικαό. Άλλα ονόματα είναι: oxybenzone, Eusolex 4360, μεθανόνης, Uvinal M40, διφαινυλκετόνη και οποιαδήποτε άλλη χημική ονομασία με κατάληξη "-βενζοφαινόνη".

• To βάλσαμο του Περού,  τα έλαια κανέλας και το κιναμμωμικό οξύ.

Αν λοιπόν εμφανίζετε κάποιο εξάνθημα μετά από τη χρήση αντηλιακού θα πρεπει να γνωρίζετε τι σας ενοχλεί ώστε να μπορείτε να το αποφύγετε, χωρίς να αποκλείσετε εντελώς τη χρήση όλων των αντηλιακών. Η διάγνωση γίνεται με επιδερμικές δοκιμασίες επικόλλησης (patch tests) και είναι ο καλύτερος τρόπος για τον προσδιορισμό της αιτίας της δερματίτιδας εξ επαφής και συνεπώς την αποφυγή της.

www.allergist.gr

Άσθμα και αλλεργία στο φιστίκι

Τις τελευταίες μέρες μια πρόσφατη μελέτη η οποία παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της American Thoracic Society 2015 (Cohn et al) και αφορά τα παιδιά με άσθμα έχει κάνει τον γύρο του διαδικτύου.  

﷽﷽﷽ικ φιστργσθΣύμφωνα με αυτή τη μελέτη φαίνεται πως τα παιδιά που πάσχουν από κακώς ελεγχόμενο άσθμα έχουν πολλές πιθανότητες να είναι ευαισθητοποιημένα στο φιστίκι. Οι ερευνητές καταλήγουν ότι στα παιδιά με δύσκολο άσθμα θα ήταν καλό να γίνεται έλεγχος για πιθανή αλλεργία στο φιστίκι.

Όπως ήταν αναμενόμενο η είδηση πήρε 

μεγάλες διαστάσεις από τα μέσα ενημέρωσης και προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση στους γονείς των ασθματικών παιδιών.

Ας προσπαθήσουμε να ξεκαθαρίσουμε λίγο το "τοπίο".

Ευαισθητοποίηση σε κάποιο αλλεργιογόνο σημαίνει απλώς θετικό τεστ στο αλλεργιογόνο αυτό, χωρίς να υπάρχει στο ιστορικό μια ξεκάθαρη αλλεργική αντίδραση. 'Ετσι στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει ότι τα παιδιά  αυτά μπορεί να έχουν θετικό τεστ (είτε prick test είτε RASΤ) για το φιστίκι, χωρίς να είναι πραγματικά αλλεργικά στο φιστίκι, το οποίο μπορούν να καταναλώσουν χωρίς πρόβλημα.

Η αλήθεια είναι είναι ότι ο "προληπτικός" έλεγχος στο φιστίκι που προτείνουν οι ερευνητές όχι μόνο αποτελεί περιττή και αδικαιολόγητη χρήση των πόρων αλλά δυστυχώς μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη ιατρική διάγνωση. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι η διάγνωση ευαισθητοποίησης στο φιστίκι ελέγχει καλύτερα το άσθμα. Το άσθμα δεν είναι μια εκδήλωση ευαισθητοποίησης ή αλλεργίας στο φιστίκι ή οποιασδήποτε άλλης τροφικής αλλεργίας. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι:

• Η τροφική αλλεργία εμφανίζεται με συγκεκριμένα συπτώματα (π.χ. κνίδωση, δύσπνοια, βήχας, έμετος, πτώση πίεσης, κ.λπ.), το αργότερο μέσα σε περίπου 2 ώρες από την κατανάλωση ενός ύποπτου αλλεργιογόνου.

• Το δύσκολο άσθμα δεν αποτελεί ένδειξη μιας "κρυφής" τροφικής αλλεργίας. Τα αλλεργικά τεστ για τα τρόφιμα δεν έχουν καμία ένδειξη στο άσθμα.
• Οι δερματικές δοκιμασίες ή οι αιματολογικές εξετάσεις δεν επαρκούν για να γίνει διάγνωση της τροφικής αλλεργίας. Ο έλεγχος για την παρουσία της ευαισθητοποίησης σε ένα τρόφιμο δεν έχει καμία αξία, και δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως θετικός αν ο ασθενής δεν αναπτύσσει συμπτώματα μετά την κατανάλωση της συγκεκριμένης τροφής.
• Ενώ περίπου το ένα τρίτο των παιδιών με τροφική αλλεργία μπορεί να αναπτύξει άσθμα, και το άσθμα σε ένα παιδί με τροφική αλλεργία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για πιο σοβαρές αντιδράσεις, οι κίνδυνοι αυτοί δεν σχετίζονται με το κακώς ελεγχόμενο άσθμα.

Αντίθετα, τα παιδιά με άσθμα πρέπει να υποβάλλονται σε αλλεργικές δοκιμασίες στα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα, καθώς μπορούν να επωφεληθούν ώστε να πετύχουν καλύτερο έλεγχο.

allergist.gr

Παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν απελευθέρωση μεσολαβητών από τα μαστοκύτταρα

Κηλιδοβλατιδώδης κνίδωση σε μικρό παιδί

Το blog ανανεώθηκε και σήμερα μιλάμε για ένα σπάνιο νόσημα, τη μαστοκυττάρωση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ομάδα νοσημάτων που ονομάζονται Νοσήματα Ενεργοποίησης των Μαστοκυττάρων. Οι ασθενείς που πάσχουν από κάποιο από αυτά τα σύνδρομα μπορεί να εμφανίσουν διάφορα κλινικά συμπτώματα όπως Flushing (κοκκίνισμα στο πρόσωπο), κνίδωση, κνησμό, γαστρεντερικές διαταραχές, και αν και σπάνια μπορεί να εμφανίσουν αναφυλαξία, χωρίς να είναι πραγματικά αλλεργικοί σε κάποιο αλλεργιογόνο!

Δείτε αναλυτικά ποιοί είναι οι παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα και μάθετε να τους αποφεύγετε! 

1. Φυσικοί παράγοντες
1.1. Συχνοί
    α. Θερμότητα: Χρησιμοποιήστε χλιαρό νερό για μπάνιο ή ντους. Μην τρίβεστε δυνατά με πετσέτα για να στεγνώσετε. Χρησιμοποιείτε πιστολάκι για τα μαλλιά μόνο σε κρύα θερμοκρασία.
    β. Κρύο
    γ. Πίεση: Τραύματα στο τριχωτό της κεφαλής σε ασθενείς με βλάβες του δέρματος. Προσοχή στο χτένισμα!
Αποφύγετε το σημείο του Darier (τριβή των βλαβών του δέρματος), η διαδικασία αυτή μπορεί να προκαλέσει μαζική απελευθέρωση μεσολαβητών, ειδικά σε μεγάλες βλάβες (μαστοκυττώματα).
1.2. Σπάνιοι
    δ. Ενδοσκοπήσεις (κολονοσκόπηση, ορθοσκόπηση, γαστροσκόπηση)

    ε. Χειρισμοί του ΓΕ συστήματος κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης.

2. Συναισθηματικοί παράγοντες

2.1. Συχνοί
   α. Στρες
   β. Άγχος

3. Διάφορα

  
3.1. Λοιμώξεις ή Πυρετοί οποιασδήποτε αιτιολογίας (συχνά)
3.2. Η οδοντοφυΐα σε παιδιά (συχνά)
3.3. Ο εμβολιασμός στα παιδιά (σπάνια)

4. ΦΑΡΜΑΚΑ

4.1. Τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), τα οποία χρησιμοποιούνται ως παυσίπονα ή για αντιπυρετική δράση. Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: Ασπιρίνη (ακετυλοσαλικυλικό οξύ), μεφεναμικό οξύ, δικλοφενάκη, φενμπουφαίνη, φενυλμπουταζόνη,
ιβουπροφαίνη, ινδομεθακίνη, κετοπροφαίνη, κετορολάκη, μεταμιζόλη, ναμπουμετόνη, ναπροξένη, προπιφεναζόνη κ.α. Η ακεταμινοφαίνη (παρακεταμόλη) είναι συνήθως καλά ανεκτή στη μαστοκυττάρωση.

4.2. Οπιοειδή και τα παράγωγα της μορφίνης. Τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται στην αναισθησία, ως αναλγητική θεραπεία και για το βήχα. Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει: μορφίνη, κωδεΐνη, βουπρενορφίνη, μεπεριδίνη, δεξτρομεθορφάνη, dimemorphan, φαιντανύλη, τραμαδόλη κ.α..Προσοχή στα σιρόπια για το βήχα!

4.3. Αλκοόλ: Σπάνια <0,5%

4.4. Μυοχαλαρωτικά και επαγωγικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται σε γενική αναισθησία.

4.5. Οι βήτα-αναστολείς απαγορεύονται μόνο κατά τη διάρκεια της γενικής αναισθησίας, καθώς και στους ασθενείς με επεισόδια αναφυλαξίας.

4.6. Τοπικά αναισθητικά: Εξαιρετικά σπάνια, με χρήση παράγωγων αμιδίου.

4.7. Σκιαγραφικά μέσα που χρησιμοποιούνται για διάφορες ακτινολογικές μελέτες: Σπάνια.

4.8. Ιντερφερόνη άλφα 2β : Εξαιρετικά σπάνια.

4.9. Κλαδριβίνη (2-CdA): Σπάνια. Μόνο σε μία περίπτωση αναφερθεί.

4.10. Η υδροξυουρία: Σπάνια. Έχει αναφερθεί μόνο μία περίπτωση.

4.11. Κολλοειδή: Ουσίες μεγάλου μοριακού βάρους που χρησιμοποιoύνται για τη θεραπεία υπότασης ή την υποογκαιμία, όπως δεξτράνη (σπάνια).