Παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν απελευθέρωση μεσολαβητών από τα μαστοκύτταρα

Κηλιδοβλατιδώδης κνίδωση σε μικρό παιδί

Το blog ανανεώθηκε και σήμερα μιλάμε για ένα σπάνιο νόσημα, τη μαστοκυττάρωση. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ομάδα νοσημάτων που ονομάζονται Νοσήματα Ενεργοποίησης των Μαστοκυττάρων. Οι ασθενείς που πάσχουν από κάποιο από αυτά τα σύνδρομα μπορεί να εμφανίσουν διάφορα κλινικά συμπτώματα όπως Flushing (κοκκίνισμα στο πρόσωπο), κνίδωση, κνησμό, γαστρεντερικές διαταραχές, και αν και σπάνια μπορεί να εμφανίσουν αναφυλαξία, χωρίς να είναι πραγματικά αλλεργικοί σε κάποιο αλλεργιογόνο!

Δείτε αναλυτικά ποιοί είναι οι παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα και μάθετε να τους αποφεύγετε! 

1. Φυσικοί παράγοντες
1.1. Συχνοί
    α. Θερμότητα: Χρησιμοποιήστε χλιαρό νερό για μπάνιο ή ντους. Μην τρίβεστε δυνατά με πετσέτα για να στεγνώσετε. Χρησιμοποιείτε πιστολάκι για τα μαλλιά μόνο σε κρύα θερμοκρασία.
    β. Κρύο
    γ. Πίεση: Τραύματα στο τριχωτό της κεφαλής σε ασθενείς με βλάβες του δέρματος. Προσοχή στο χτένισμα!
Αποφύγετε το σημείο του Darier (τριβή των βλαβών του δέρματος), η διαδικασία αυτή μπορεί να προκαλέσει μαζική απελευθέρωση μεσολαβητών, ειδικά σε μεγάλες βλάβες (μαστοκυττώματα).
1.2. Σπάνιοι
    δ. Ενδοσκοπήσεις (κολονοσκόπηση, ορθοσκόπηση, γαστροσκόπηση)

    ε. Χειρισμοί του ΓΕ συστήματος κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης.

2. Συναισθηματικοί παράγοντες

2.1. Συχνοί
   α. Στρες
   β. Άγχος

3. Διάφορα

  
3.1. Λοιμώξεις ή Πυρετοί οποιασδήποτε αιτιολογίας (συχνά)
3.2. Η οδοντοφυΐα σε παιδιά (συχνά)
3.3. Ο εμβολιασμός στα παιδιά (σπάνια)

4. ΦΑΡΜΑΚΑ

4.1. Τα μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), τα οποία χρησιμοποιούνται ως παυσίπονα ή για αντιπυρετική δράση. Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: Ασπιρίνη (ακετυλοσαλικυλικό οξύ), μεφεναμικό οξύ, δικλοφενάκη, φενμπουφαίνη, φενυλμπουταζόνη,
ιβουπροφαίνη, ινδομεθακίνη, κετοπροφαίνη, κετορολάκη, μεταμιζόλη, ναμπουμετόνη, ναπροξένη, προπιφεναζόνη κ.α. Η ακεταμινοφαίνη (παρακεταμόλη) είναι συνήθως καλά ανεκτή στη μαστοκυττάρωση.

4.2. Οπιοειδή και τα παράγωγα της μορφίνης. Τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται στην αναισθησία, ως αναλγητική θεραπεία και για το βήχα. Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει: μορφίνη, κωδεΐνη, βουπρενορφίνη, μεπεριδίνη, δεξτρομεθορφάνη, dimemorphan, φαιντανύλη, τραμαδόλη κ.α..Προσοχή στα σιρόπια για το βήχα!

4.3. Αλκοόλ: Σπάνια <0,5%

4.4. Μυοχαλαρωτικά και επαγωγικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται σε γενική αναισθησία.

4.5. Οι βήτα-αναστολείς απαγορεύονται μόνο κατά τη διάρκεια της γενικής αναισθησίας, καθώς και στους ασθενείς με επεισόδια αναφυλαξίας.

4.6. Τοπικά αναισθητικά: Εξαιρετικά σπάνια, με χρήση παράγωγων αμιδίου.

4.7. Σκιαγραφικά μέσα που χρησιμοποιούνται για διάφορες ακτινολογικές μελέτες: Σπάνια.

4.8. Ιντερφερόνη άλφα 2β : Εξαιρετικά σπάνια.

4.9. Κλαδριβίνη (2-CdA): Σπάνια. Μόνο σε μία περίπτωση αναφερθεί.

4.10. Η υδροξυουρία: Σπάνια. Έχει αναφερθεί μόνο μία περίπτωση.

4.11. Κολλοειδή: Ουσίες μεγάλου μοριακού βάρους που χρησιμοποιoύνται για τη θεραπεία υπότασης ή την υποογκαιμία, όπως δεξτράνη (σπάνια).